Artykuł ten przeznaczony jest nie dla profesjonalistów posiadających szeroką wiedzę, ale dla osób stawiających pierwsze kroki w zakresie monitoringu wizyjnego (sprawdź jak wyglądają przepisy). Przedstawia on jakie kroki należy wykonać w praktyce chcąc uruchomić prosty system przeznaczony do domu lub małej firmy.
W poprzedniej części artykułu „System monitoringu IP – czym jest, z czego się składa i jak go montować?” przedstawiłem z czego składa się system monitoringu, o co chodzi z adresem IP oraz jak przygotować się do montażu systemu w domu. Uzbrojeni w tę wiedzę przechodzimy dalej do konfiguracji zakupionych elementów.
Wideorejestrator i dysk HDD - serce systemu
Jaki wideorejestrator wybrać? I jaki dysk HDD. Tworzymy serce systemu – krok 1
Sercem całego systemu monitoringu jest wideorejestrator. Podczas wyboru rejestratora warto zwrócić uwagę na kilka jego kluczowych parametrów. Pierwszym z nich jest ilość kanałów obsługiwanych przez rejestrator. Należy wybrać model urządzenia zapewniającego obsługę minimalnie takiej liczby kamer jak zakładamy w naszym pierwotnym projekcie. Należy przy tym przemyśleć kwestię dalszej rozbudowy systemu, co jest bardzo częstym przypadkiem. Wówczas rejestrator posiadający dodatkowe kanały może nadal być wykorzystywany do rozbudowy systemu. System w którym rejestrator nie posiada już wolnych kanałów wymusza zakup dodatkowego, kolejnego rejestratora.
Kolejny parametrem na który warto zwrócić uwagę jest maksymalna pojemność obsługiwanych przez rejestrator dysków. Warto zadbać by urządzenie współpracowało z dyskami większej pojemności.
Jeżeli rejestrator ma współpracować z systemem alarmowym to należy wybrać urządzenie posiadające wejścia oraz wyjścia cyfrowe. Wówczas możliwe będzie zintegrowania całości systemu zabezpieczeń i np. uruchamianie syren alarmu w momencie detekcji sabotażu kamer.
Ostatnim z parametrów na które warto zwrócić uwagę jest oprogramowanie rejestratora. Różni producenci oferują różne wersje oprogramowania. Na rynku dostępne są także całe gotowe zestawy monitoringu posiadające możliwość współpracy z kamerami IP już skonfigurowanymi przez producenta. Jest to świetne rozwiązanie jeżeli nie czujemy się mocni w kwestii sieci i jej funkcjonowania. Wybierając model rejestratora warto przeczytać opinie na temat jakości dostępnego oprogramowania lub zapytać o szczegóły fachowców – na przykład korzystając z portalu Łączy Nas Napięcie.
Po dokonaniu wyboru rejestratora przechodzimy do jego uruchomienia.
Jego podstawową funkcją jest archiwizacja nagrań wideo. Nic więc dziwnego, że pierwszą czynnością jaką należy wykonać jest umieszczenie w rejestratorze dysku na który nagrania będą zapisywane.
Wybierając dysk warto zakupić taki, który przeznaczony jest do współpracy z systemami monitoringu. Cechuje się on możliwością ciągłego zapisu nagrań. Należy przy tym zaznaczyć, że różne wideorejestratory akceptują różne maksymalne pojemności dysków. Generalnie, o ile to możliwe, warto wybierać dyski o jak największej pojemności. Oczywiście zwiększa to koszty systemu, jednak pozwala też na przechowanie nagrań z większego okresu czasu.
Wybierając dysk należy zwrócić także uwagę na ilość kamer z jakimi współpracować będzie system. Trzeba pamiętać, że każda z nich, w zależności od ustawień (ile klatek/sekundę, w jakiej jakości, typu kompresji oraz rozdzielczości obrazu) będzie konsumować określoną część powierzchni dysku. Jeżeli system jest większy i ustawiony „na maksa”, powierzchnia wolna do zapisu wyczerpie się błyskawicznie. Potrzeba wówczas więcej wolnego miejsca. Jest to kolejny argument przemawiający za tym, by zakupić jak największy dysk. Poradzić można sobie także poprzez zmniejszenie płynności obrazu (mniejsza liczba rejestrowanych klatek na sekundę) lub poprzez odpowiednie ustawienie przedziałów czasu w którym obraz będzie rejestrowany.
Przydatną funkcją jest także możliwość wyboru funkcji analitycznych kamer i nagrywanie obrazu wyłącznie w przypadku wykrycia ruchu w monitorowanym obszarze. Wszystkie te ustawienia dokonywane są za pośrednictwem oprogramowania wbudowanego w rejestrator. Nim jednak przejdziemy do jego konfiguracji musimy umieścić w nim zakupiony dysk HDD.
Montaż dysku w rejestratorze wymaga podłączenia zasilania dysku oraz jego magistrali danych. Służy do tego komplet przewodów dostarczanych do rejestratora. Ważnym detalem jest także zestaw podkładek. Umożliwiają one osadzenie dysku na gumowych podstawkach, przez co jego drgania nie są przenoszone na metalową obudowę rejestratora, a tym samym całość pracującego układu jest zdecydowanie cichsza. Ostatnim etapem przygotowań jest przytwierdzenie dysku za pomocą śrub. Zmontowany układ gotowy do pracy przedstawiają poniższe zdjęcia:
Chcąc rozpocząć konfigurację systemu w pierwszym kroku musimy przygotować przemyślany wcześniej plan. Jak do tego się zabrać?
Mapa domowego systemu monitoringu (schemat) oraz inicjalizacja urządzeń – krok 2
W poprzedniej części artykułu mówiliśmy o zaplanowaniu rozmieszczenia kamer. Mając już rozplanowany i umiejscowiony w przestrzeni każdy element systemu możemy przejść do przygotowania schematu. Dlaczego warto go przygotować? Będzie on teraz oraz w przyszłości bezcennym źródłem informacji o systemie, pozwoli szybko dokonać wszelkich zmian, napraw i diagnostyki. Jego uproszczona wersja może zawierać wyłącznie formę opisową. Przykładowy schemat systemu monitoringu przeznaczonego na domek jednorodzinny może zatem przyjmować formę:
Router główny: 192.168.1.1
Hasło administratora: admin12345
Nazwa sieci WiFi 2,4GHz (SSID): DOM
Hasło: !DOM12345
Nazwa sieci WiFi 5 GHz (SSID): DOM_5G
Hasło: !DOM5G12345
Wideorejestrator (DVR): 192.168.1.108
Hasło administratora: admin09876
Kamera nad wejściem: 192.168.1.116
Hasło administratora: wejscie12345
Kamera nad garażem: 192.168.1.117
Hasło administratora: garaz12345
Kamera ogród: 192.168.1.118
Hasło administratora: ogrod12345
Kamera brama: 192.168.1.119
Hasło administratora: brama12345
Kamera wschodnia strona domu: 192.168.1.120
Hasło administratora: wschod12345
Kamera tył domu: 192.168.1.121
Hasło administratora: tyl12345
Jego reprezentacja graficzna wygląda następująco:
Po przygotowaniu i rozpisaniu mapy systemu dokonujemy jego wstępnego uruchomienia. Warto całość systemu podłączyć na biurku. Dopiero posiadając pewność działania całości możemy przystąpić do rozmieszczenia urządzeń na właściwym miejscu pracy. Postępując tak będziemy absolutnie pewni, że wszystko pracuje dokładnie tak jak planowaliśmy i w przypadku jakichkolwiek problemów z działaniem systemu winy możemy doszukiwać się w błędnym podłączeniu lub okablowaniu.
Programowanie systemu - to nie takie trudne!
Pierwszą czynnością jaką wykonujemy z połączonym na biurku systemem jest inicjalizacja nowo zakupionych kamer. W tym celu podłączamy kamery do switcha PoE zapewniającego ich zasilenie oraz komunikację z wideorejestratorem. Wideorejestrator umieszczamy w tej samej sieci. Całość podłączamy do routera zawiadującego ruchem w naszej sieci monitoringu. Dopinamy do niej komputer. W zależności od zakupionej wersji systemu pobieramy odpowiednie, sugerowane przez producenta, oprogramowanie konfiguracyjne. Za jego pomocą dokonamy inicjalizacji elementów systemu. A co to takiego ta inicjalizacja? Spójrzmy na mapę systemu jaką wcześniej przygotowaliśmy. Każde z urządzeń posiada swój unikalny adres. Każde z urządzeń posiada także hasło umożliwiające dostęp do niego za pośrednictwem przeglądarki internetowej (WebService). Inicjalizacja to nic innego jak po prostu nadanie kamerze lub rejestratorowi jego nowego hasła oraz adresu w naszej sieci.
Dodatkowo podczas procesu inicjalizacji podajemy rejestratorowi oraz kamerom pomocniczy adres e-mail. Pozwoli on na przywrócenie hasła w przypadku jego zaginięcia. Po zainicjalizowaniu wideorejestratora oraz kamer przystępujemy do konfiguracji szczegółowej pracy naszego systemu. Najprościej dokonać tego za pośrednictwem oprogramowania wbudowanego w samym rejestratorze.
Konfiguracja podstawowych ustawień wideorejestratora oraz systemu – krok 3 i kilka dalszych pomniejszych :)
Do rejestratora dodawana jest w zestawie myszka. Nie jest to oczywiście przypadek. Najlepiej bowiem konfigurację rejestratora dokonywać bezpośrednio w urządzeniu. W tym celu należy podłączyć nasz zakupiony rejestrator za pomocą przewodu HDMI do ekranu lub telewizora, podpiąć pod wejście USB myszkę i uruchomić zasilanie. Naszym oczom ukaże się panel pierwszego uruchomienia.
Zostaniemy m.in. zapytani o nazwę urządzenia, język w jakim wyświetlane ma być menu, dane dotyczące standardu nagrań wideo oraz czasu automatycznego zabezpieczenia rejestratora.
Możliwe jest uzupełnienie danych rejestratora oraz wybór symbolu zabezpieczającego dostęp do menu rejestratora. Uzależnione jest to od oprogramowania jakie wgrane jest w rejestratorze oraz oczywiście od producenta samego urządzenia.
W kolejnym kroku ustawiamy datę i godzinę oraz jej formę wyświetlaną na nagraniach.
Kolejnym krokiem jest nastawa podstawowych opcji związanych z siecią w jakiej pracuje nasz rejestrator. Krok ten możemy pominąć zatwierdzając podstawowe dane wprowadzone wcześniej podczas inicjalizacji.
Na tym etapie otrzymujemy także dane łączące nasz rejestrator z chmurą producenta. Chmura wykorzystywana jest do zestawiania połączeń pomiędzy rejestratorem a aplikacją mobilną (klientem mobilnym). Możemy za jej pośrednictwem zalogować się do naszego rejestratora i załadować poszczególne kanały do aplikacji. Dokonujemy wówczas podglądu obrazu na żywo z dowolnego miejsca na świecie. Oczywiście system IP cechuje pewne opóźnienie, wynosi ono od jednej do nawet kilku sekund. Jednak w zastosowaniu prywatnym zapewnia wygodę użytkowania.
Mając już zapewnioną łączność wideorejestratora możemy przejść do ustawień związanych z samą rejestracją. W pierwszym kroku dodajemy wszystkie kamery występujące w systemie. W tym celu możemy posłużyć się automatycznym wykrywaniem wszystkich elementów systemu monitoringu przyciskając przycisk „dodaj urządzenie” AddDevice. Naszym oczom ukaże się numer IP kamery. Dzięki wcześniej rozpisanej mapie/ schematowi systemu monitoringu domowego z łatwością zidentyfikujemy z którym urządzeniem mamy do czynienia. Przydzielamy kamerom ich kanały. Wybieramy także rodzaj zastosowanej kompresji nagrań. Najbardziej optymalną do zastosowań domowych jest H.265 . Standard ten pozwala na zapis dużej ilości materiału na stosunkowo niewielkiej powierzchni dysku.
Przechodzimy teraz do menu związanego z zapisem obrazu. Wybieramy za jego pośrednictwem m.in. czy nagranie będzie prowadzone permanentnie czy też w wyznaczonych godzinach. Możemy także rejestrację uzależnić od wykrytego ruchu. Po zapisaniu wszystkich ustawień rejestrator jest gotowy do pracy. Rozpoczynamy zatem montaż elementów na właściwym miejscu.
Krok 4 – Montaż kamer IP
W poprzednim artykule opisaliśmy w jaki sposób przygotować się do montażu kamer. Teraz należy umieścić wszystkie kamery na właściwym miejscu. Jeżeli kamera ma być zamontowana na elewacji budynku warto zastosować specjalną puszkę montażową. Umożliwia ona hermetyczne zamkniecie przewodów sygnałowych i wygodne połączenie kamery ze skrętką naszej sieci. Całość zabezpiecza także przed mechanicznym uszkodzeniem przewodów. Puszki można zakupić w formie dedykowanej przez producenta kamery lub też w formie puszki uniwersalnej. Wraz z elementem dostarczany jest w formie naklejki szablon . Przykładamy go do miejsca montażu, odpowiednio poziomujemy i następnie w wyznaczonych szablonem miejsca wiercimy otwory i mocujemy kołki. Za pomocą wkrętów przytwierdzamy puszkę do której wnętrza wkładamy przewód w postaci skrętki. Skrętkę należy zakończyć prawidłowym łączem RJ-45 i połączyć z kamerą. Sama kamera będzie przymocowana do puszki za pomocą śrub lub wkrętów dostarczonych razem z puszką.
Innym sposobem montażu jest wykorzystanie adapterów mocujących. Wówczas w pierwszej kolejności wprowadzamy do wnętrza adaptera przewód sieciowy kamery, a następnie mocujemy adapter do elewacji. Adaptery przyjmują szereg różnych form i kształtów przez co mogą poprawić zakres pola widzenia kamery wysuwając ją poza obrys elewacji budynku. W przypadku montażu kamer na słupach skorzystamy z adapterów mocowanych za pomocą opasek.
Podsumowanie
Montaż systemu monitoringu zostanie przeprowadzony sprawnie jeżeli dobrze się do niego przygotujemy. Stąd kluczowe jest przemyślenie i rozplanowanie rozmieszczonych kamer, a także właściwy wybór zastosowanych urządzeń. Należy tutaj pamiętać o aspektach prawnych przedstawionych szerzej w artykule poświęconemu zagadnieniom monitoringu CCTV w świetle obowiązujących przepisów.
Prawidłowej konfiguracji urządzeń przysłuży się rzetelnie wykonana mapa systemu. Warto ją zapisać w pliku koniecznie zaszyfrowanym i zabezpieczyć go przed ewentualnym atakiem hakera.
Warto także wspomnieć o konieczności zapewnienia stałego zasilania dla systemu CCTV. Można to zrealizować poprzez zastosowanie dodatkowego zasilacza UPS.
Jeżeli nie czujemy się na siłach by samemu wykonać system monitoringu warto zdać się na wiedzę profesjonalistów i zlecić wykonanie instalacji zawodowcom.
Komentarze (11)
Są też tacy co lubują się do wsadzania w alarmowe czujki kamerek wielkości łebka szpilki w domu...
A jak są zasilane takie kamerki? Z zasilania czujki alarmowej czy inaczej? Jak jest przekazywany obraz?
Instalacji kamer i podłączenia nauczyłem się na budowach, szef zostawił mnie z laptopem i powiedział ze jakoś sobie poradzę (sam nie potrafił). Kilka domków i robiłem to już bez żadnego problemu. Temat nie jest trudny ale trzeba przyswoić parę zasad. Warto poszerzyć swoją wiedzę jak poprawić bezpieczeństwo w sieci takich instalacji.
Spoko ...
zawsze wszystko dobrze przemyśle i rozplanuje :)
Z czasem chcę takie coś zrobić u siebie. Skorzystam z porad.
No super poradnik dla początkujących fachowców i dla małych realizacji. Osobiście, zdarza mi się realizować monitoring, aczkolwiek na zzewnątrz budynku, z Ciekawości zapytam, jak wielu klientów decyduje się na montaż monitoringu wewnątrz domu ? Gdzieś w zakładach, firmach itp. widziałem takie rozwiązania, ale przyznaje iż w domach jednorodzinnych jeszcze się nie spotkałem.
Cześć! Ja się spotkałem i wielu klientów wykorzystuje kamery do zabezpieczania korytarzy oraz garaży :) Przypomniała mi się jedna zabawna sytuacja: klient zlecił mi modyfikację starego systemu na nowy. Posiadał kamery na zewnątrz domu, ale chciał mieć jeszcze wewnątrz, na korytarzach z ustawioną detekcją ruchu i notyfikacją na telefonie. Po zrealizowaniu zadania, jakiś tydzień minął i dzwoni klient: Panie Łukaszu, coś jest nie tak - kamery pokazują jakieś czarne plamy. Nie ma mnie w domu - wyjechałem na tydzień, niech Pan podjedzie i sprawdzi co się stało, żona Panu otworzy. Ja przyjeżdżam a tam każda kamera zawinięta szmatą! Cóż... tak się skończył monitoring domowy :)
Ja postawiłem na zwykły alarm A tu proszę.... mało że rzadkość, tak jak mówisz, to jeszcze jakie to proste.
Też się spotkałem z montażem kamery wewnątrz domu. Jeden klient miał załączaną włącznikiem. Wyjeżdżał na dłużej z domu lub miał taką ochotę to sobie kliknął i odpalił podgląd :)
Moim skromnym zdaniem to czym prędzej załozymy kamery wewnętrzne tym prędzej nie będziemy mieli gości. Nikt nie chce być nagrywany, prywatności i tak już mamy mało przez np. media społeznościowe. Tam zamontować w garażu czy w ogrodzie to jak najbardziej.
Warte uwagi.