O wyłącznikach różnicowoprądowych mówi się często. Wynika to z faktu, że tego wymagają przepisy prawa budowanego oraz normy w nowych instalacjach elektrycznych lub instalacjach modernizowanych.
Takim istotnym przepisem jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, oraz z normy PN-HD 60364-4-41.
Po co nam tak naprawdę taki aparat w rozdzielnicy?
To pytanie może zadać każdy użytkownik instalacji elektrycznej.
Wyłącznik różnicowoprądowy to urządzenie zabezpieczające, którego zadaniem jest odłączenie zasilania w momencie wykrycia prądu upływowego (różnicowego), który może wskazywać na uszkodzenie izolacji, kontakt osoby z przewodem fazowym lub zwarcie do obudowy urządzenia.
Reaguje, gdy różnica prądu różnicowego przekracza określoną wartość (najczęściej 30 mA w zastosowaniach domowych). A więc jak widać, aparat ten to niezbędna ochrona ludzi, jak i instalacji oraz urządzeń.

Aby jednak prawidłowo zadziałał wyłącznik różnicowoprądowy, wymagana jest duża precyzja w produkcji takiego aparatu. Podstawowa budowa wyłącznika to przekładnik prądowy Ferrantiego, człon wyzwalający oraz mechanizm styków.

Na co należy zwrócić uwagę przy podłączeniu wyłącznika różnicowoprądowego?
Oczywiście bardzo ważną sprawą jest właściwe podłączenie wyłączników różnicowoprądowych w instalacji elektrycznej, w rozdzielnicy.
Prawidłowy dobór aparatu do charakterku odbiorników w danym obwodzie, jak i prawidłowe podłączenie gwarantuje poprawne działanie i ochronę przeciwporażeniową. Należy zwrócić uwagę na to, że chronione obwody muszą być podłączone do N (neutrala) wyjściowego wyłącznika różnicowoprądowego dla danego obwodu.


Jakie są rodzaje wyłączników różnicowoprądowych?
Możemy spotkać różne wyłączniki różnicowoprądowe. Maja różne cechy, ale pierwszym podziałem jest ich działanie. Aparaty te można podzielić na te o działaniu bezpośrednim (działanie niezależne od napięcia sieci), jak na te o działaniu pośrednim (działanie zależne od napięcia sieci) Najczęściej w Europie jednak spotykamy się z tymi pierwszymi. Różnicówki pośrednie spotkać możemy w USA, Kanadzie, Australii w niektórych krajach anglosaskich.
Typy wyzwalania wyłączników różnicowoprądowych
Występuje oczywiście jeszcze szereg innych cech, które umożliwiają prawidłowy dobór wyłącznika różnicowoprądowego do danego obwodu. Potencjalnego użytkownika, jak i instalatora najbardziej interesuje typ prądu różnicowego, na jaki ma zdziałać. Rozróżnia się podstawowe typy wyzwalania – AC, A, F, B, B+, a każdy z nich charakteryzuje się inną czułością na prąd różnicowy.

Jaki jest najpopularniejszy typ różnicówki?
Najpopularniejszym do niedawna typem różnicówki był typ AC. Stosowany dla typowych odbiorników zasilanych prądem przemiennym o częstotliwości 50Hz. W teorii można byłoby powiedzieć, że wszystkie nasze odbiorniki podłączone do sieci spełniają ten wymóg i ochrona powinna być zapewniona. Są skuteczne dla odbiorników takich jak: tradycyjne oświetlenie, urządzenia grzewcze (np. grzejniki konwektorowe), czajniki elektryczne, piekarniki elektryczne. Dla wszystkich tych urządzeń, które nie posiadają elektroniki.
Jednak w obecnym czasie coraz rzadziej spotyka się wyłącznie takie odbiorniki. Większość urządzeń zawiera elementy elektroniczne. Bardzo często mają wbudowane zasilacze impulsowe, które powodują występowanie prądów upływowych o charakterze innym niż czysta sinusoida.
Dlaczego wyłącznik różnicowoprądowy A zastąpił różnicówki AC?
Stąd też powstały inne typy wyłączników różnicowoprądowych, aby lepiej mogły wykonywać swoje zadanie przy innych charakterystykach odbiorników. Dlatego podstawowym wyłączniki różnicowoprądowym powinien obecnie być ten o charakterystyce A.
Zresztą w wielu krajach zaniechano stosowania tego typu aparatów i nie zaleca się ich stosować. Nie ma nawet w sprzedaży takich wyłączników o charakterystyce AC.
A zatem różnicówki o charakterystyce A zabezpieczają obwody elektryczne i chronią przed porażeniem prądem w przypadku prądów różnicowych przemiennych sinusoidalnych oraz wyprostowanych jednopołówkowo i pulsujących prądów.
Nadzorować mogą obwody, w których mamy podłączone pralki, zmywarki, komputery, telewizory i zestawy audio, płyty indukcyjne, klimatyzatory, systemy automatyki domowej itd. Nowoczesny, współczesny dom, mieszkanie posiada prawie wszystkie wymienione te urządzenia.
Dlatego ważne jest, aby dla własnego bezpieczeństwa oraz całej instalacji mieć dobre i właściwe zabezpieczenia. Tym bardziej że ceny wyłączników różnicowoprądowych typu A są już na takim poziomie, że nie może być podnoszona kwestia wielkich kosztów w zakupie aparatów.

Wyłącznik różnicowoprądowy 4P 25A 0,03A typ A 6kA EFI6‑P4 A 25/0.03 002061661
Wyłącznik różnicowoprądowy 4P 40A 0,03A typ A 6kA EFI6‑P4 A 40/0.03 002061662

Wyłącznik różnicowoprądowy 2P 40A 0,03A typ A 6kA EFI6‑P2 A 40/0.03 002061262
Wyłącznik różnicowoprądowy 2P 25A 0,03A typ A 6kA EFI6‑P2 A 25/0.03 002061261
Typ AC to przeszłość. Typ A to teraźniejszość nowoczesnych instalacji. Jeśli zależy nam na realnym bezpieczeństwie, niezawodności i zgodności z obowiązującymi standardami, normami to należy postawić na typ A.

Komentarze (2)
Mam nadzieję, że nie wytargasz mnie za uszy 🐰 ale muszę zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze na grafice przedstawiającej budowę RCD strzałka na "N" chyba powinna mieć odwrotny grot, po drugie czeski błąd się chyba wkradł:
" Aparaty te można podzielić na te o działaniu bezpośrednim (działanie niezależne od napięcia sieci), jak na te o działaniu pośrednim (działanie zależne od napięcia sieci) Najczęściej w Europie jednak spotykamy się z tymi ostatnimi. Różnicówki bezpośrednie spotkać możemy w USA, Kanadzie, Australii w niektórych krajach anglosaskich." tu chyba odwrotnie winno być? I jeszcze jedno, może 100% pewności nie mam ale wydaje mi się, że RCD typu ELE jest wręcz zakazany do stosowania w Europie? Sorki🙄
@artel electric: Dzięki za czujność. Rzeczywiście przestawiłem sobie działania. Co do ostatniej myśli. Wyłączniki różnicowoprądowe (RCD) o działaniu pośrednim, czyli zależne od napięcia zasilania (elektroniczne), nie są zakazane w całej Europie, ale ich stosowanie jest ograniczone i zależy od specyfiki danego kraju oraz norm lokalnych. W niektórych krajach, jak Niemcy, ich stosowanie jest niedozwolone, podczas gdy w innych, np. w krajach anglosaskich, są powszechnie stosowane.