Gdzie stosować oświetlenie ewakuacyjne?

Oświetlenie ewakuacyjne jest to element instalacji elektrycznej oświetlenia awaryjnego. Należy je stosować w budynkach, w których zanik napięcia może spowodować jakiekolwiek zagrożenie życia lub zdrowia ludzi w nich przebywających. Bezwzględnie należy stosować oświetlenie ewakuacyjne we wszystkich pomieszczeniach kin, teatrów, obiektów widowiskowych, sal konferencyjnych, czytelni, lokali rozrywkowych i sal sportowych przeznaczonych dla ponad 200 osób, pomieszczeń wystawowych w muzeach, w garażach o powierzchni ponad 1000 m2 oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym, i w pomieszczeniach o powierzchni ponad 2000 m2 w budynkach użyteczności publicznej, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach produkcyjnych i magazynowych.

Aby zapewnić odpowiednią widzialności znaków ewakuacyjnych umożliwiającą bezpieczną ewakuację oprawy oświetlenia awaryjnego powinny być umieszczane co najmniej 2m nad podłogą. Oprawy oświetleniowe do oświetlenia ewakuacyjnego, powinny być usytuowane w pobliżu każdych drzwi wyjściowych oraz w miejscach, gdzie to konieczne, aby zwrócić uwagę na potencjalne niebezpieczeństwo lub umieszczony sprzęt bezpieczeństwa.

Czyli w miejscach takich jak:

- Przy każdych drzwiach przeznaczonych do ewakuacji

- Przy schodach aby zapewnić widoczność wszystkich stopni

- W pobliżu przycisków alarmowych i urządzeń przeciwpożarowych

- Przy każdej zmianie kierunku ewakuacji

- Przy każdym skrzyżowaniu korytarzy

- Na zewnątrz w pobliżu każdego wyjścia końcowego

- W pobliżu punktu pierwszej pomocy

Wszystkie elementy oświetlenia awaryjnego powinny spełniać wymagania określone w Polskich Normach.

- Norma PN-EN 60598-2-22 „Oprawy oświetleniowe. Część 2. Wymagania szczegółowe. Oprawy oświetleniowe do oświetlenia awaryjnego”,

- Norma PN-N-01256-02 „Ochrona przeciwpożarowa. Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja”.

- Norma PN EN 50172:2005 Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego.

- Norma PN EN 1838:2005 Zastosowania oświetlenia. Oświetlenie awaryjne.

Wszystkie szczeóły opisane są w normach zachęcam do lektury.

Norma PN-EN 60598-2-22 i Norma PN-N-01256-02

Oświetlenie ewakuacyjne jest elementem instalacji elektrycznej oświetlenia awaryjnego. Należy je stosować w budynkach, w których zanik napięcia w elektroenergetycznej sieci zasilającej może spowodować jakiekolwiek zagrożenie życia lub zdrowia ludzi (§ 181 rozporządzenia z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie).

Stosujemy je w pomieszczeniach kin, teatrów, innych obiektów widowiskowych, audytoriów, sal konferencyjnych, czytelni, lokali rozrywkowych i sal sportowych przeznaczonych dla ponad 200 osób, pomieszczeń wystawowych w muzeach, w garażach o powierzchni netto ponad 1000 m2, oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym, i w pomieszczeniach o powierzchni netto ponad 2000 m2 w budynkach użyteczności publicznej, budynkach zamieszkania zbiorowego oraz w budynkach produkcyjnych i magazynowych.

 

Ponadto oświetlenie ewakuacyjne należy stosować na:

- wszystkich oświetlanych wyłącznie światłem sztucznym drogach służących do ewakuacji z wymienionych pomieszczeń,

- drogach ewakuacyjnych w budynkach, w których mogą przebywać osoby o ograniczonej zdolności poruszania się,

- wszystkich drogach ewakuacyjnych w budynkach użyteczności publicznej wysokich, wysokościowych i zamieszkania zbiorowego.

Oświetlenie ewakuacyjne (według PN-EN 1838:2005 Zastosowanie oświetlenia - oświetlenie awaryjne) musi spełniać następujące warunki:

 

a) W osi drogi ewakuacyjnej natężenie oświetlenia E musi wynosić min. 1 lx .

b) Wzdłuż centralnej linii drogi ewakuacyjnej stosunek Emaks.//Emin. Ł 40 

c) Na poziomie podłogi na niezabudowanym polu czynnym strefy otwartej natężenie oświetlenia E musi wynosić min. 0,5 lx.

d)W strefie otwartej stosunek Emaks./Emin. Ł 40. Uwaga: wymogi te muszą być spełnione również pod koniec ustalonego czasu działania oświetlenia ewakuacyjnego.

e) W strefie wysokiego ryzyka eksploatacyjne natężenie oświetlenia ewakuacyjnego na płaszczyźnie odniesienia nie powinno być mniejsze niż 10% eksploatacyjnego natężenia podstawowego, wymaganego dla danych czynności, i musi wynosić min. 15 lx .

f) W strefie wysokiego ryzyka równomierność natężenia E średnie/Emaks. ł 0,1 .

1lx = 1lm/m²

Na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 marca 2009r (Dz.U. Nr 56 poz.461 z dn. 7 kwietnia 2009 r.) zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (§ 181 pkt.7) „Oświetlenie awaryjne należy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie”. To samo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury zmienia minimalny czas działania oświetlenia awaryjnego na 1-dną godzinę.

Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne urządzeń przeciwpożarowych, w tym oświetlenia ewakuacyjnego powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Według normy PN-EN 1838, oświetlenie awaryjne jest ogólnym określeniem kilku specyficznych odmian oświetlenia. w tym oświetlenia ewakuacyjnego. Celem oświetlenia awaryjnego jest zwiększenie bezpieczeństwa osób biorących udział w potencjalnie niebezpiecznym procesie lub znajdujących się w potencjalnie niebezpiecznej sytuacji, a także umożliwienie właściwego zakończenia działań w sposób bezpieczny dla osób przebywających w danym rejonie. Celem oświetlenia ewakuacyjnego jest oświetlenie drogi dla szybkiego i bezpiecznego wyjścia z budynku w czasie awarii oświetlenia podstawowego. Ogólna różnica polega również na tym, że oświetlenie awaryjne powinno działać jedną godzinę, natomiast oświetlenie ewakuacyjne - dwie godziny.

Wszyscy tak pięknie napisali odpowiedzi, to może ktoś napisze na jakich systemach pracował i jaki system zrobił na nim najlepsze wrażenie.

Najczesciej